IP 'TRANSITION STAGE' in Groningen: Vrijdag 19, Zaterdag 20 en Zondag 21 november 2010

Deze morgen stonden we vroeg op om onze drie uur durende reis naar Amsterdam te starten.
Gelukkig moesten we enkel kleren voor één weekend meesjouwen.

Tegen de middag kwamen we aan in de Stayokay (http://www.stayokay.com/). We plaatsten onze bagage in een ruimte en genoten van een heerlijk middagmaal.
Het was zalig om van het warme eten te smullen. Meteen kwamen gesprekken op gang over verschillende eetgewoonten. We concludeerden dat we het eten van ma en pa wel misten : home sweet home.

We bezochten Nemo. Nemo is een expertisecentrum voor kinderen tussen acht en zestien jaar. Het accent ligt er op wetenschap en techniek.
Het centrum startte vorig jaar een programma voor kinderen tussen drie en zes jaar. Met dit programma wil het centrum vooral ook ouders met kinderen laten experimenteren wetenschap en techniek. Wij vonden dit een mooi project. Nemo wil dat één ouder en één kind samen op stap gaan in het centrum.
Het expertisecentrum wil een situatie creëren waarin de ouder en het kind in een team samen werken. Van de ouder wordt verwacht dat ze het kind aanmoedigen, observeren en stimuleren.
Wij vinden het heel goed dat Nemo een project opstartte voor jonge kinderen. Wij denken dat ouders op deze manier hun kind en de interesses van hun kind beter leren kennen.

We kregen een kort filmpje te zien over wat men met de jonge kinderen doet. Het ging vooral over experimenteren met schaduwen. We zagen hoe een mama haar kind stimuleerde om de schaduw van een huis groter te maken.
Het zag er allemaal heel leuk en interessant uit. Vooral omdat één kind alle aandacht van één ouder krijgt. Beide partijen leren veel bij. De ouder leert zijn kind kennen. Het kind leert veel van de ouder.

Na de uiteenzetting van het project mochten we Nemo bezoeken. Het onderzoeksdeel voor de jonge kinderen was reeds gesloten. Dit was zeer jammer. We hadden graag een beeld gekregen van wat de jonge kinderen allemaal konden onderzoeken. Het zou interessant geweest zijn, moesten we ouders met hun kind zien werken. Dit kon jammer genoeg niet.

Wel konden we de tentoonstelling voor de oudere kinderen bezoeken. Dit was fijn, maar technopolis in Mechelen vonden wij kindvriendelijker. We hadden de indruk dat de kinderen in Nemo meer mochten lezen en dat er vooral competitieve spelletjes waren.
In technopolis kunnen kinderen veel meer onderzoeken en experimenteren.

Na het bezoek kregen we een map met heel wat lessen over technieken en wetenschap. Deze map zullen we zeker in de klas kunnen gebruiken. Er wordt ook een map in de bibliotheek van Katho Tielt geplaatst !

Ondertussen kregen we opnieuw allemaal honger en gingen we opzoek naar La Bella Regina. Daar genoten we met de hele groep van een heerlijk Italiaans gerecht.

Vervolgens gingen we terug naar de Stayokay. Enkele van ons genoten van een rustig avondje in de bar.
Anderen gingen mee met Nederlandse, Deense, Engelse en Portugese studenten om Amsterdam by night te ontdekken.
We keken onze ogen uit. Iedere nationaliteit heeft een andere manier van opmaken, uitgaan en dansen.

’s Morgens genoten we van een heerlijk ontbijt en vertrokken we daarna naar de Kalverstraat, de grote winkelstraat van Amsterdam. Daar shopten we naar hartelust.

Om 13u werd de groep in twee verschillende groepen verdeeld. De ene groep werd verwacht in het historisch museum van Amsterdam. De andere groep bracht een bezoek aan het Willet Holthuyzen.
Het kleuterproject die men ons toelichtte vonden we heel leerrijk en zouden we zelf met onze kleuters willen doen.
De kinderen maken er kennis met grootmoeders kast en alle inhoud van de jaren zestig –zeventig. Daarna zien ze een poppenspel (Jan Klaasen en Katrijn) waarin duidelijk wordt gemaakt dat enkele spullen verdwenen zijn uit de kast. De kinderen moeten de spullen in het museum zoeken.
Op deze manier maken de kinderen kennis met spullen van toen hun grootouders klein waren.
De kleuters beseffen dat hun oma en opa ook klein geweest zijn. Ze leren het materiaal van toen kennen, ontdekken en hanteren.
Sommige kinderen gaan voor het eerst naar het museum en leren op een speelse manier het museum kennen.

Na deze uiteenzetting werden er enkele schilderijen die iets vertellen over de geschiedenis van Amsterdam besproken.

Na een uurtje waren we vrij en gingen we het Anne Frank huis opzoeken. We vonden het huis en de sfeer heel aangrijpend. De foto’s die Anne aan haar muur ging, om de kamer wat gezelliger te maken, gingen nog steeds aan de muur. In verschillende kamers stonden televisies waarop mensen praten over Anne en het huis. De reden waarom de vader van Anne Frank het huis voor het publiek open stelden vonden we nog mooier!
De vader van Anne wil met dit huis mensen wakker schudden. Hij wil de bezoekers van het huis duidelijk maken dat het onjuist is om mensen te beoordelen omwillen van hun geloof, hun huiskleur of hun nationaliteit. Hij wil dat mensen elkaar als gelijken zien. Niemand moet gestraft worden omwillen van de nationaliteit, de taal die ze spreken, de godsdienst waarin ze geloven.

Zondagvoormiddag genoten we van een boottocht doorheen Amsterdam. We genoten van de sfeer, het uitzicht en de informatie die de gids ons gaf.

Na de boottocht wandelden we door het Vondelpark, bezochten we het begijnhof en waren we ook nog op enkele plaatsen die refereerden naar de Joden. We genoten van het zonovergoten Amsterdam.

Al snel was het tijd voor de terugreis richting de Boemert. De afgesproken trip werd onverwachts afgelast door werken (weeral!). De nieuwe haltes en informatie kregen we door een Nederlandstalige conducteur te horen. We moesten de andere studenten in een paniekerige situatie inlichten over de nieuwe haltes. We leerden hier echt voor elkaar zorgen en communiceren in een eerder paniekerige situatie. We moesten bijvoorbeeld iedereen duidelijk maken naar welk perron we moesten en aan welke halte we moesten afstappen. We leerden goed voor elkaar zorgen.

Het weekend dat we in Amsterdam beleefden was zeer leuk. Het was even ontspannen.
Vanaf morgen vliegen we er opniew in!